1923 թ. ապրիլի 29

Տեղի է ունենում «O'Donnell» դաշտի փակումը և «Սյուդադ Լինեալ» 8000 տեղանոց մարզադաշտի բացումը: Բացման խաղը «Ռեալ Մադրիդը» անց է կացնում «Իռուն» ակումբի հետ և վստահ հաղթանակ է տանում 2:0 հաշվով (երկու գնդակներն էլ խփում է Խոսե Մարիա Ուբեդան): Միևնույն ժամանակ հարևան «Ատլետիկոն» կառուցում է իր «Մետրոպոլիտանո» մարզադաշտը, այդ պատճառով Իսպանիայի ֆուտբոլային մայրաքաղաքը Բիլբաոյից տեղափոխվում է Մադրիդ:

1924 թ. մայիսի 17

Բացվում է 15000 տեղանոց «Չամարտին» մարզադաշտը, որի նախագծողն էր Խոսե Մարիա Կաստելը: Բացման խաղը անց է կացվում Անգլիայի չեմպիոն «Նյուքասլի» հետ:

1925 թ. օգոստոսի 27

«Ռեալ Մադրիդը» մեկնում է շրջագայության Անգլիայով, Դանիայով ու Ֆրանսիայով, որտեղ, չնայած պարտություններին, շատ բան է սովորում: Դրան հաջորդող օրերից մեկում փոխվում է ակումբի մարզահագուստի գույնը. «Մադրիդը» կրկնօրինակում է սև կիսավարտիքների և մետաքսե բեժ մարզշապիկի անգլիական մոդելը: Սպորտային առումով կիրառվում են այնպիսի նորություններ, ինչպիսիք են «օֆֆսայդը» (խաղից դուրս) և «մտածված խախտումները»: «Բարսելոնան» չի մասնակցում այդ «փորձություններին» և հաղթանակ է տանում մեր նկատմամբ Գավաթի առաջնության կիսաեզրափակչում:

1927 թ. հունիսի 14
Սկսվում է հաջող շրջագայությունը Ամերիկայով՝ Սանտյագո Բեռնաբեույի նախագահությամբ: Խաղերի բալանսը հետևյալն է՝ 16 խաղ, 9 հաղթանակ, 3 ոչ ոքի և 4 պարտություն, խփվել է 44 գնդակ, բաց է թողնվել 22: Բայց ամենակարևորն այն է, որ նոր մայրցամաքը արդեն հիացմունքով է խոսում մադրիդյան «Ռեալի» մասին:

1928 թ. սեպտեմբերի 6

«Ունիոն Սպորտինգ» ակումբի դեմ խաղում անց է կացվում ակումբի նոր խաղացողների՝ Կաբոյի, Մորերայի, Լոպեսի և Գասպար Ռուբիոյի, պրեզենտացիան: Վերջինը՝ Ռուբիոն, շատ արագ դառնում է տեղի նոր կուռքը:

1929 թ. փետրվարի 10

Անց է կացվում նոր Լիգայի առաջնության առաջին շրջանը(тур): «Ռեալ Մադրիդը» հաղթում է «Էուրոպա դե Բարսելոնային» (5:0) և դառնում է առաջնությունում առաջին լիդերը: Լավ սկիբ է:

1930 թ. սեպտեմբեր

150000 պեսետ աստղային վճարով «Ռեալ Մադրիդ» է տեղափոխվում Ռիկարդո Սամորան: Սամորան այդ ժամանակ արդեն մեծ ճանաչում և համբավ ուներ, ինչը հետագայում կրկնապատկում է «Մադրիդում»՝ դառնալով այստեղ ամբողջ մադրիդիզմի լեգենդը:

1931 թ. ապրիլի 30
Անց է կացվում «Ռեալի» համար հաղթական դարձած Իսպանիայի առաջին առաջնության վերջին շրջանը: Սիրիակոյի, Կվինկոսեսի, Լուիս Ռեգեյրոյի, Իլարիոյի, Բեստիտի, Օլիվարեսի և Ատեկայի հետ միասին, մայրաքաղաքային ակումբը դառնում է չեմպիոն՝ չպարտվելով ոչ մի խաղում:

1934 թ. մայիսի 6
17 «անապատային» տարիներից հետո «Ռեալ Մադրիդը» նվաճում է Իսպանիայի Գավաթը՝ եզրափակչում 2:1 հաշվով հաղթանակ տանելով «Վալենսիայի» նկատմամբ Գոլերի հեղինակ են դառնում Իլարիոն ու Լասկանոն:

1935 թ. ապրիլի 28
«Մադրիդը» ավարտում է առաջնությունը երկրորդ տեղում՝ առաջին տեղը զիջելով «Բետիսին»:

1936 թ. հունիսի 21

«Ռեալը» «Բարսելոնայի» հետ խաղում նվաճում է Գավաթը, հաշիվը՝ 2:1: Այս խաղը դառնում է մադրիդյան ակումբի կազմում Ռիկարդո Սամորայի վերջին պաշտոնական խաղը, որի ավարտից հետո նրան դաշտից դուրս են հանում ձեռքերի վրա:

1939 թ. ապրիլի 1

Իսպանիայում ավարտվում է քաղաքական պատերազմը, որի ժամանակ «Չամարտին» մարզադաշտը օգտագործվում էր որպես համակենտրոնացման տեղ գերիներին պահելու համար:. «Չամարտինի» պատերի ներսում գտնվում էին թվով շուրջ հազար ձերբակալված ակտիվիստ-հանրապետականներ: Վեց ամիս հետո միայն մարզադաշտի խոտածածկը սկսեց ծառայել իր բուն նպատակին:

1939 թ. ապրիլի 19
Քաղաքական պատերազմի ավարտից հետո Պեդրո Պարախեսը հասարակության վերականգնման համար հարցերի քննարկման ժողով է հրավիրում: Պատերազմը ավիրել էր ֆուտբոլային դաշտը և ցրել խաղացողներին ու ակումբի անդամներին: Այդ օրը դարձավ միավորման սկիզբը. ամեն ինչ պետք է կրկին սկսեին զրոյից: Որոշ ժամանակ անց ակումբի լեգենդներից մեկը՝ Խասինտո Կվինկոսեսը , որը համարվում էր իր ժամանակների աշխարհի լավագույն պաշտպանը, «Ռեալ Մադրիդի» կազմում անց է կացնում իր վերջին խաղը: