1961 թ. մարտի 12

«Մադրիդը» հերթական անգամ հաղթանակ է տանում Իսպանիայի առաջնությունում: Մինչ այդ ոչ մի իսպանական ակումբ նման ռեկորդների չէր հասել: Մադրիդցիները հաղթեցին անցկացրած եռեսուն խաղից քսանչորսում՝ չեմպիոնի կոչումը նվաճելով առաջնության ավարտից հինգ շրջան առաջ: Ֆերենց Պուշկաշը խփելով 27 գնդակ դառնում է առաջնության լավագույն ռմբարկու: «Copa de la Liga» մրցաշարը շարունակում է մնալ մադրիդյան «Ռեալի» սեփականությունը:

1962 թ. մայիսի 2
Ինչպիսի՜ խաբեություն: «Բենֆիկան» հաղթում է «Ռեալ Մադրիդին» Եվրոպայի Գավաթի եզրափակչում, երբ բոլոր հանգամանքները խոսում էին իսպանական թիմի օգտին: Դա ակումբի ամենացավալի օրերից մեկն էր՝ ոչ այնքան պարտության, որքան ամբողջ 90 րոպեի ընթացքում թիմին հետապնդող ճակատագրական անհաջողության պատճառով:

1962 թ. հուլիսի 8
Գավաթի եզրափակչում «Ռեալը» հաղթանակ է տանում «Սեվիլիայի» նկատմամբ 2:1 հաշվով: «Մադրիդը» մի խաղարջանի ընթացքում դառնում է Իսպանիայի չեմպիոն և տիրում է Իսպանիայի Գավաթին:

1963 թ. մայիսի 18

Բացվում է «Սյուդադ Դեպորտիվա» սպորտային համալիրը, որտեղ պետք է «աճեցվեն» մադրիդյան «Ռեալի» ապագա աստղերը:

1963 թ. օգոստոսի 20

Հարավային Ամերիկայով ունեցած շրջագայության ժամանակ Վենեսուելայում առևանգվում է Ալֆրեդո դի Ստեֆանոն: Այս նորությունը արագ տարածվում է ամբողջ աշխարհով մեկ և լուրջ վախեցնում այդ իրադարձություննրի ընթացքին հետևող մարդկանց: Այնուամենայնիվ, այդ պատմությունը շատ շուտ լուծում ստացավ և երկու օր հետո արդեն Դի Ստեֆանոն ազատ արձակվեց:

1965 թ. ապրիլի 18
«Ռեալ Մադրիդը» նվաճում է Իսպանիայի առաջնության չեմպիոնի իր հինգերորդ անընդմեջ կոչումը: Դա իրականանում է առաջին «ye-ye»-ների՝ Գրոսսոյի, Պարրիի, Սանչիսի, Զոկոյի, Ամանսիոյի, Վելասկեսի, Բետանկորտի, Դե Ֆելիպեի, Մորոլյոնայի և այլն, ջանքերի շնորհիվ:

1966 թ. մայիսի 11

«Los ye-yes»-ները նվաճում են Եվրոպան: Այդ հրաշալի թիմը, որ հանդիսանում էր երիտասարդության և փորձի միաձուլում, Եվրոպայի գավաթի եզրափակչում պարտության է մատնում բելգրադյան «Պարտիզանին» և նվաճում է Չեմպիոնների իր վեցերորդ Գավաթը:

1967 թ. մայիսի 7
Ակումբը, երկրպագուներն ու աշխարհի ողջ ֆուտբոլային հանրությունը ֆուտբոլից ճանապարհ է դնում աշխարհի մեծագույն ֆուտբոլիստներից մեկին՝ Ալֆրեդո դի Ստեֆանոին: Նրա անունը ընդմիշտ կմնա կապված Արքայական ակումբի հետ:

1971 թ. մայիսի 21
Ռեկոպայի երկրորդ եզրափակիչ խաղը, որին «Ռեալը» մանսակցում է իր պատմության մեջ առաջին անգամ: Ակումբը 2:1 հաշվով հաղթանակ է տանում «Չելսիի» նկատմամբ: Մեծն Ֆրանսիսկո Խենտոյի համար այս խաղը, 18-ամյա հաջողությամբ ու համբավով լի սպորտային ճանապարհից հետո, դառնում է վերջինը:

1972 թ.
«Կաստիլյա» ակումբը մադրիդյան «Ռեալի» ֆիլիալի «պաշտոնում» փոխարինում է «Պլյուս Ուլտրա» ակումբին:

1974 թ. հունիսի 29
Իսպանիայի Գավաթում «Ռեալը» 4:0 հաշվով ջախջախում է «Բարսելոնային», որը համարվում էր մրցաշարի ֆավորիտը: Այդ ժամանակ ակումբը ղեկավարում էր Լուիս Մոլովնին: Նա փախարինեց Միգել Մունյոսին, որն ակումբում անց էր կացրել 25 տարի, դրանցից 13-ը՝ գլխավոր մարզիչի պաշտոնում:

1975 թ. սեպտեմբերի 3
Մեծն Ամանսիո Ամառոյին նվիրված խաղում «Ռեալ Մադրիդը» 2:0 հաշվով հաղթանակ է տանում «Պենյարոլի» նակատմամբ:

1975 թ. նոյեմբերի 5
Այդ ժամանակ անց կացրած խաղերից դժվար է առանձնացնել մեկը, այնուամենայնիվ, անգլիական «Դերբի Կաունտիի» հետ խաղը իրավասորոն համարվում է ամենահիշարժաններից ու մեծագույններից մեկը: «Ռեալը» Անգլիայում՝ Եվրոպայի Գավաթի շրջանակներում 1:4 հաշվով պարտվում է «Դերբիին», սակայն իր դաշտում պատասխան հանդիպման ժամանակ ոչ միայն հետ է վերադարձնում պարտվածը, այլ նաև ընդհանուր հաղթանակ է տանում 5:1 հաշվով: Այդ խաղում իր վերջին գոլն է խփում այդ ժամանակների մեծագույն գոլեոդորներից մեկը՝ Կարլոս Սանտիլյանան:

1977 թ. մարտի 17

Հայտնի է դառնում մադրիդյան «Ռեալի» 75-ամյակին նվիրված միջոցառումների ցանկը: Մադրիդը և ամբողջ Իսպանիան պատրաստվում են Արքայական ակումբի կյանքի առաջին 75 տարիներին նվիրված մեծ տոնախմբությանը:

1977 թ. ապրիլի 29
Մադրիդյան «Ռեալը» իր շարքերն է ընդունում գերմանացի Ուլտրիխ Շտիլկեին, որը ակումբ է գալիս հանճարեղ Խուանիտոյից մի քանի օր հետո. երկու տարբեր ֆուտբոլիստ, ֆուտբոլի երկու տարբեր մոտեցում ու ընկալում, մադրիդյան երկրպագուների երկու կուռք:

1978 թ. հունիսի 2

Ողբերգական օր համաշխարհային ֆուտբոլի համար: Մահանում է դոն Սանտյագո Բեռնաբեուն, որը նախագահել էր մադրիդյան «Ռեալը» 35 տարիների ընթացքում: Մի մարդ, որի անվան հետ են կապված քսաներորդ դարի կարևորագույն ձեռքբերումները: Մեզանից հեռացավ իմաստությունը, կենսական ուժը, հավատարմությունն ու մադրիդյան ֆուտբոլի պատմության մեծագույն լեգենդը: Դոն Սանտյագո Բեռնաբեուն այնքան էր կապված մադրիդյան «Ռեալի» հետ, որ թվում էր թե նրա հեռանալով ակումբի կյանքը կդադարի և կավարտվի առանց փորձառու, սիրելի ու իմաստուն Հոր...

1978 թ. սեպտեմբերի 3
Լուիս դե Կարլոսը համաձայնվում է գլխավորել ակումբը՝ Դոն Սանտյագո Բեռնաբեուի մահվան հետ կապված շատ բարդ անցումային շրջանում:

1979 թ. օգոստոսի 31

Անց է կացվում Սանտյագո Բեռնաբեուի Գավաթի առաջին խաղարկությունը: Մրցաշարին մասնակցում են եվրոպական ֆուտբոլի չորս հսկաներ՝ «Ռեալ Մադրիդը», «Այաքսը», «Մյունխենի Բավարիան» և «Միլանը»:

1980 թ. հունիսի 4

Իսպանիայի Գավաթի անսովոր ու անկրկնելի եզրափակիչ. «Սանտյագո Բեռնաբեու» մարզադաշտում Գավաթը իրար մեջ խաղարկում են «Ռեալ Մադրիդն» ու «Կաստիլյան»: Առաջին թիմի ու ֆիլիալի մենամարտը ավարտվում է «ավագների» հաղթանակով՝ 6:1: Այս խաղի արդյունքը այնքան կարևոր չէր, ինչքան հենց ինքն իրադարձությունը, իսկ երկրպագուները, որոնք այդպես էլ չկարողացան կողմնորոշվել, «Ռեալներից» ո՞ր մեկին երկրպագել, վանկարկում էին «Castilla, Real Madrid! Castilla, Real Madrid!».